Stichting Geo Oss
 
 
 
 
 

EXCURSIES 2015


27 september 2015: Sophienruhe en Karlstollen
Vandaag is al weer de laatste dag van de lange excursie van Stichting Geo Oss van 2015. Vandaag hebben we enigzins kunnen uitslapen omdat we om 09:00 bij het ontbijt bij In Vino Veritas hadden afgesproken. De mensen die vannacht waren stappen zaten als een van de eerste aan tafel. Thea had zich verslagen en is uiteindelijk gewekt door Gerben. Na het karige maar toch lekkere ontbijt hebben we de spullen in de auto en bus gezet. Nog even de appartementen betalen en toen konden we op weg naar de plaats Badenweiler, 90 kilometer ofwel 1 uur en 15 minuten rijden naar het zuiden. Nadat Wilco gisteren al zijn camera kwijt was, is het nu de beurt aan Ruben om zijn telefoonkabel kwijt te zijn.

Op zoek naar Mimetiet op de halde Sophienruhe en Karlstollen Tegen half 12 kwamen we aan in de buurt van de geplande GPS coördinaten om te parkeren. Echter, waren er wegwerkzaamheden waardoor de weg was afgesloten. We hebben voor de wegversperring geparkeerd, omdat dit toch niet heel ver weg was van ons punt. Na een kleine 10 minuten lopen kwamen we aan bij de halde van Sophienruhe en Karlstollen. Eenmaal daar aangekomen keken we onze ogen uit, mooi uitzicht over de rijnvallei met aan de horizon de Vogezen in Frankrijk. Verder is het een grote open helling met stenen met een gemiddelde grote van 20 cm. Tevens bleek dat er een hele “Geologische en mijnbouwverleden wandelroute van Badenweiler-Sehringen” van 4,12 kilometer over de halde ging, waardoor er veel borden met informatie bij de halde stonden. Daarom kwamen er ook zoveel wandelaars voorbij, die zo nu en dan vroegen wat wij aan het doen waren.

Al vrij snel werd de eerste mimetiet of ook wel mimetesiet genoemd gevonden. Dit zijn kleine gele kristallen die net met het oog zichtbaar zijn, maar doordat er veel kristallen bij elkaar zitten kun je mooi de gele kristallen zien op de bariet en of granietmatrix. De clusters van kristallen kunnen zo enekele centimeteres lang zijn. Binnen het uur had dan ook iedereen mimetiet gevonden. Er ligt zoveel materiaal dat er nog veel leuke vondsten gedaan kunnen worden. Behalve mimetiet hebben we ook galeniet, kwarts, fluoriet, Chalcopyriet en bariet gevonden.

Op zoek naar Mimetiet op de halde Sophienruhe en Karlstollen Na een goed anderhalf uur zoeken zaten de meeste rugzakken weer vol met leuke vondsten die onze verwachtingen hadden overtroffen. We gingen er immers van uit dat we geen of nauwelijks mimetiet zouden vinden. Het is een mooie locatie die je zeker moet bezoeken wanneer je in de buurt bent. De volgende keer zou ik dan ook gelijk de geologische wandelroute lopen.

Om 13:30 stonden we weer bij de auto en de bus. We hebben ons even omgekleed om enigzins fris in te stappen. Cuenca, Glenn, Joyce en Gerben blijven nog een nachtje in het Zwarte Woud en de anderen gingen beginnen aan de terugreis naar Oss. We hebben snel afscheid van elkaar genomen en kwamen tot de conclusie dat het een zeer geslaagde meerdaagse excursie was. Wat wil je anders met zo’n excursieleider ;)

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door diverse personen.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
26 september 2015: Clara mijn
Na een goed kwartier rijden kwamen we rond kwart voor 5 aan bij de mijningang van de Clara mijn in Rankach, Oberwolfach. Hier zijn we even uitgestapt om te kunnen kijken naar deze wereldberoemde locatie waar ongeveer 400 verschillende soorten mineralen zijn gevonden. Behalve de gebouwen is ook de mijningang vanaf de weg te zien. Echter, waren ze zoals verwacht nu niet aan het werk, anders is het namelijk een mooi gezicht terwijl vrachtwagens in en uit rijden. Je ziet de rook dan gewoon uit de mijningang komen en je kunt de mijn dan zelfs ruiken.

De toegang tot de Clara mijn Nadat iedereen zijn foto’s had genomen en de indrukken op zich had laten inwerken zijn we na een klein half uurtje weer in de auto en bus gestapt om naar onze appartementen In Vino Veritas te Haslach te rijden. Iedereen heeft een frisse douche genomen en zich opgedoft zodat we daarna de oude stadskern in konden lopen om een hapje te gaan eten. Het viel nog niet mee om een geschikt restaurant met een hond en zo’n grote groep te vinden.

Uiteindelijk zijn we aangekomen bij Gasthaus Storchen. Hier hebben we heerlijk gegeten en het werd met de minuut gezelliger. Op een gegeven moment kwam er een vrouwenkoor naast ons zitten eten. Om de beurt begonnen we liederen te zingen wat niet onopgemerkt bleef. 2 lokals kwamen ons vergezellen en begonnen ook hun liederen te zingen en dan met name de Schwarzwalder liedjes.

Na het eten nodigde de vrolijke Haslacher ons uit om te gaan stappen in Haslach. Een deel van de groep ging naar de appartementen om te gaan slapen. Een klein groepje van Hans, Jelco, Ruben, Roel en Wilco zijn toen gaan stappen. Uiteindelijk zijn ze aangekomen bij Rogers O’Brien Irish Pub waar een bandje aan het spelen was. Vele bieren later gingen de lichten aan en moesten ze het pand verlaten. Ook op weg naar de appartementen toe bleef het gezellig en dit werd in het appartement nog even voortgezet. Uiteindelijk werd het stil in Haslach behalve dan in een aantal kamers waar nog een paar bomen werden gekapt.

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door diverse personen.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
26 september 2015: Mineralenhalde Clara
Rond half 7 was bij de meeste van ons de wekker af gegaan, want we wilden op tijd bij de Mineralenhalde Clara zijn. We zouden in eerste instantie bij het appartement ontbijten, maar de eigenaresse wilde niet zo vroeg voor ons opstaan. Daarom hadden we om 07:00 bij Aral het tankstation afgesproken om aldaar broodjes te kopen, echter verkochten ze geen broodjes. Daarom zijn we met zijn allen het dorp Haslach in gelopen op zoek naar een bakkerij. Joyce bleef op bed liggen want ze voelde zich niet fit. In het oude stadscentrum van Haslach werd inmiddels een braderie of warenmarkt opgebouwd. Bij de lokale bakker hebben we allemaal een lekker vers broodje gegeten en een bak koffie genomen. Ook namen we wat voor de lunch mee.

Op zoek naar micormounts en fluoriet op de Mineralenhalde Clara Rond 07:45 zaten we met zijn allen weer in de bus om naar de Mineralienhalde Clara te Wolfach te gaan. Eenmaal aangekomen bleken er ongeveer 15 personen te staan wachten voor de poort. We hebben gezellig bij gepraat met o.a. Kees Mak en andere leden van Kring Zwarte Woud Mineralen Nederland. Kees Mak heeft op 17 september nog een lezing gegeven over mineralen van Schwarzwald, Kinzigtal. Tegen 09:00 stonden er ongeveer 50 mensen als het er niet meer waren aan de poort. Rond dat tijdstip ging de poort open en mochten we na betalen van € 12,- de grote halde betreden.

Het was goed weer, de zon won langzaam aan steeds meer terrein van de wolken. We zijn allemaal gelijk op zoek gegaan naar grote blokken om kleiner te maken. We hadden al vernomen dat ze momenteel te diep aan het werk zijn in de Clara waardoor de druk te groot is om nog holtes te kunnen vormen in de bariet en fluoriet. Vondsten van handstukken zouden dan ook schaars zijn deze dag. Maar dan komt er toch zo’n moment dat Jelco een groot fluorietblok doormidden slaat die vol zit met lichtpaarse fluorietkristallen tot 1 cm groot. Zo’n vondst was hier in lange tijd al niet meer gedaan. In ding is zeker Jelco zijn rugzak was weer maximaal gevuld deze dag. Verder is er door Hans nog leuke kleine barieten, kwarts en andere mineralen gevonden.

Op zoek naar micormounts en fluoriet op de Mineralenhalde Clara Gerben is nog op zoek gegaan naar micromounts en heeft o.a. de felbegeerde Bariopharmacosideriet gevonden. Dit is een typelocatie mineraal wat betekend dat het mineraal is vernoemd naar de vindplaats of daar als oorspronkelijk materiaal gevonden is. Het opvallende aan dit mineraal is dat het bij het vinden vaak groene kubussen zijn. Wanneer je Bariopharmacosideriet een dag later bekijkt zal in de meeste gevallen het mineraal bruin gekleurd zijn.

Tegen 13:00 was Joyce ook nog met Glenn en Cuenca gearriveerd bij de halde. In de middag hebben we dan ook nog lekker op het terras gezeten bij de halde om te pauzeren met een hapje en een drankje. Een aantal van ons hebben ondertussen ook alvast vondsten naar de bus gebracht.

Gerben heeft de rest van de middag vooral gezocht naar micromounts en heeft hierbij een leuk aantal mineralen weten te vinden zoals Chalcopyriet, kwarts, malachiet, oliveniet en nog een aantal onbekende mineralen. De meeste heb ik gelijk laten determineren door leden van Kring Zwarte Woud Mineralen.

Fluoriet gevonden door Jelco van Tooren Verder besloten we ook nog om een aantal massieve fluoriet blokken mee te nemen, zodat we deze thuis mooi kunnen zagen, slijpen en polijsten. Tegen 15:15 besloten we dat het mooi was geweest en zijn we nog op het terras gaan zitten om na te borrelen. Na een goed uur hielden we het hier ook voor gezien, zodat we nog even naar de Clara zelf konden rijden om nu te zien waar al het materiaal nu daadwerkelijk vandaan kwam. Bij de bus aangekomen hebben een aantal leden van Geo Oss ook nog een paar mineralen weten te kopen bij een andere verzamelaar.

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door diverse personen.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
25 september 2015: Silberbrünnle
Tijdens de vlotte rit van ongeveer 3 uur van Nack naar Gengenbach zijn we een keer gestopt om Glenn een flesje drinken te geven en om een korte plas- en drinkpauze te houden. Tegen 15:30 kwamen we dan ook aan bij de parkeerplaats aan het einde van de Haigerach vallei, ongeveer 6,5 km ten noordoosten van Gengenbach.

Op zoek naar mineralen op de Silberbrunnle Halde Iedereen trok weer zijn outfit aan om vervolgens aan de wandeling te beginnen. Het vervelende is dat mineralienatlas en Mindat niet de juiste locatie van Silberbrünnle mijn weergeven op hun website. Mineralienatlas geeft wel een uitgebreide beschrijving hoe je bij de locatie kunt komen. Iedereen stond klaar om te vertrekken alleen is de beschrijving in de bus blijven liggen. Mindat gaf aan dat het boven aan de heuvel lag bij de parkeerplaats.

Joyce bleef met Glenn beneden en vol goede moed liepen we met de groep het paadje omhoog de berg op. Niemand had echt het vertrouwen dat we de juiste weg liepen, maar toch bleven we stug doorlopen. Over het zware parcours viel de groep langzaam uit elkaar. Uiteindelijk ben ik samen met Cuenca tot de top van de berg gelopen, maar ik kwam geen groeve of halde tegen. Ook het uitzicht liet te wensen over omdat er alleen maar woud zichtbaar was. Teleurgesteld en vermoeid liepen we terug naar de parkeerplaats.

Nu hebben we toch maar de beschrijving uit de bus gehaald en bleek dat we volledig verkeerd waren gelopen zoals we al vermoede. We hadden de weg moeten volgen waar we met de auto vandaan kwamen.

Een groepje bestaande uit Willem, Thea, Linda en Roy besloot om na de zware wandeling bij de auto’s te blijven. Met de beschrijving in de hand moest het nu wel lukken, maar zelfs nu presteerden we het om nog een verkeerde afslag op een splitsing te nemen. Zo zie je maar weer dat een goede voorbereiding van groot belang is.

Bij ons appartementencomplex In Vino Veritas was het nog lang gezellig Uiteindelijk hebben we allemaal de koppen bij elkaar gestoken en hebben we met behulp van de beschrijving na anderhalf uur te hebben gewandeld toch de haldes van de Silberbrünnle mijn gevonden. Na anderhalf uur te hebben gewandeld kwamen we dus tegen 17:00 aan bij de halde.

Rechts van het pad over het beekje heen lagen de haldes die al behoorlijk dichtgegroeid zijn. Maar er waren nog meer dan genoeg open plekken om op zoek te gaan naar kristallen tussen het zand en stenen. We hebben veel stenen kleiner gemaakt, maar er kwamen maar weinig leuke vondsten naar voren. Jelco vond een leuk stuk met goethiet en verder is er niet echt iets noemenswaardigs gevonden. De zon zakte steeds verder richting de horizon en dan wordt het snel donker in het Zwarte Woud. Tegen 18:00 hebben we onze spullen gepakt er zijn we in 15 minuten heuvelafwaarts naar de auto gelopen. Iedereen weer de bus en auto in om vervolgens naar onze appartementen In Vino Verritas te rijden in Haslach.

Nadat we onze bagage in de kamers hadden gezet, onszelf hadden opgefrist zijn we onder in een soort biergarten wezen eten. Het eten kwam helaas nogal laat doordat we een grote groep waren, maar dat mocht voor de meeste onder ons de pret niet drukken want het smaakte verrukkelijk. Verschillende bieren en wijntjes later zijn we toch rond 23:00 naar onze kamers gegaan, want morgen willen we rond 07:30 naar de Clara Halde te Wolfach rijden. Het was een mooie dag maar aardige vondsten.

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door diverse personen.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
25 september 2015: Nack
Ieder jaar organiseert Stichting Geo Oss een lange excursie. Dit jaar was de reis naar het Zwarte Woud van vrijdag 25 t/m zondag 27 september 2015 gepland. Hans had een grote bus geregeld voor 9 personen, zodat er nog maar een auto nodig was om te rijden.

Op zoek naar agaten Hans was dan ook als eerste op pad om rond 05:30 Wilco, Thea en Ruben bij Wilco thuis op te halen in Berghem. Vervolgens reden ze naar Oss naar d’n Iemhof waar ze om 06:00 Willem, Roel, Linda en Roy hebben opgehaald. Gerben ging met zijn gezin vanuit Milsbeek op reis in hun auto. Na ongeveer 2,5 uur rijden kwamen we rond 08:30 nagenoeg gelijk aan bij Aussichtspunkt Moseltal West aan de A61 om een korte plas- en koffiepauze te houden. Nadat iedereen zijn blaas geleegd en zijn maag gevuld had, reden we rond 09:00 aan richting onze eerste vindplaats, namelijk de akkers en wijnvelden ten noorden en westen van het plaatsje Nack.

Geheel volgens planning kwamen we om 10:00 uur aan tussen de wijnvelden van Nack. Na het aantrekken van de juiste kleding, nam ieder een tas of emmer in de hand en liepen we enthousiast naar de eerste akker toe. Het was een aardige dag, waarbij de temperatuur al langzaam opliep en zo nu en dan brak de zon ook nog door. Al vrij snel werden de eerste fragmenten van agaat gevonden, waarbij iedereen in opperste stemming raakte. Omdat de zomer al voorbij is stonden er geen gewassen meer op de akkers, waardoor we op een verschillende akkers en wijnvelden konden zoeken.

Op zoek naar agaten De eerste akker bleek voor ons het beste resultaat op te leveren, op een 2e akker vonden Hans en ik helemaal niets en op de 3e akker die nog niet zo lang geleden was geploegd lag ook nagenoeg niets. Op een paar kwartsbrokjes na heeft de groep zich dan ook opgesplitst. Daar waar een aantal het voor gezien hielden ging de harde kern nog verder kijken op een aantal andere akkers en tussen de wijnranken. Ook hier was het succes niet heel groot behalve voor Jelco die tussen de wijnranken nog een vuistgrote rookkwartsgeode vond. Dit exemplaar leek tot nu toe de vondst van de dag te worden.

Nadat we een goede 2 uur krom hadden gelopen, was het tijd om te stoppen. De emmers/tassen waren goed gevuld met ieder een paar kilo aan agaatjes/stenen. Er zaten fraaie exemplaren tussen, maar de grootste verassingen komen natuurlijk thuis, wanneer ze gezagen, geslepen en gepolijst worden.

Tegen 12:30 zat iedereen weer in de auto en de bus waardoor we naar het Zwarte woud konden rijden. Onze volgende bestemming is de Silberbrünnle mijn ten noorden van Gengenbach.

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door diverse personen.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
12 juli 2015: Beez
Opnieuw een geslaagde excursie voor Geo Oss leden en consorten. In alle vroegte verzamelden enkele leden zich bij d’n Iemhof in Oss, om vanaf daar gezamenlijk richting de Sagrex groeve in beez (België) te rijden.

Calciet Eenmaal aangekomen begon bij menigeen de spanning te stijgen en de zoekkriebels waren voor velen voelbaar. Snel nog wat spulletjes goed in de tassen en karretjes passen en vervolgens de groeve in. Na een korte wandeling van ongeveer 10 minuten kwamen we allemaal veilig aan in het diepste punt van de groeve, die naar eigen schatting zo’n 100 meter diep is. Enkele leden waren al eerder aangekomen en hadden al wat interessante punten in de groeve gescout. Snel werden de spullen neergezet, de nodige hulpmiddelen erbij gepakt en naarstig begon iedereen te zoeken.

Calciet Al snel werd duidelijk dat dit een mooie dag zou worden. Helaas kan de betreffende groeve niet lang meer bestaan vanwege uitbreidingsproblemen, want het zoeken naar mineralen onder een heuse waterval zorgde voor een idyllische setting. Vergezeld door een vrij constante temperatuur van rond de 17-18 graden en zeer weinig regen, was het een optimale dag om mooie stukken te vinden. Uiteraard zou het geen geslaagde excursie zijn als deze stukken niet gevonden werden!

Vers gesprongen materiaal zorgde voor eindeloos veel mogelijkheden, en als snel had menigeen in de gaten in welk gesteente de mooiste mineralen en fossielen te vinden waren. Niet alleen zijn er mooie calciet vondsten gedaan, ook zijn er onder anderen chalcopyriet, sfaleriet en markasiet waargenomen (en meegenomen).

GalenietNa een vijftal heerlijke zoekuren was iedereen zeer tevreden met zijn of haar resultaat en was het tijd om allemaal de klim naar boven te maken. De vondst van de dag is uiteraard het melden waard! Nieuwkomer John ontfutselde aan het gesteente een werkelijk prachtstuk van zwarte calciet met zeer grote puntgave vlakken en kenmerken. Hopelijk mogen we van zijn stuk snel een goede foto ontvangen! Al met al, opnieuw een zeer geslaagde excursie voor Geo Oss en geïnteresseerden die bij deze excursie zijn aangesloten. Lijkt het je leuk om zelf een keer een excursie mee te maken? Bekijk dan de excursie agenda op de Geo Oss website!

Tonny van Hemert

Foto's van de mineralen zijn gemaakt door diverse personen.

Een aantal leden van Stichting Geo Oss hebben deze groeve in het verleden meerde malen bezocht. Hierbij zijn mooie vondsten gedaan van o.a. calciet, dolomiet, galeniet, markasiet en sfaleriet. Maar er zijn ook fossielen te vinden. Hoogst waarschijnlijk is 2015 een van de laatste jaren dat er gezocht kan worden naar mineralen en fossielen in deze groeve, doordat ze niet verder naar buiten kunnen uitbreiden en ook niet dieper mogen gaan.

Over een paar jaar staat deze groeve onder water Samen met de groeve in Landelies staat Beez bekend om een van de beste vindplaatsen van calciet in België. Daar waar de meeste groeves de toegang weigeren voor het zoeken naar mineralen, zijn de mineralenverzamelaars in de Sagrex groeve te Beez altijd van harte welkom. Hiervoor dient wel altijd een mail met het vragen van toestemming gestuurd te worden.

De steengroeve van Beez ligt op de noordelijke flank van het synclinorium van Namen. Tijdens het Carboon Viséen, meer dan 330 miljoen jaar geleden, bevond het continent zich in het noorden en was de regio nog zeegebied. De groeve van Beez werd gevormd door de afzetting van kalkdeeltjes die daarna fossiliseerden.

Kalksteen, de natuurlijke rijkdom van Wallonië, wordt sinds 1848 op de site van Beez ontgonnen. Nu zet Sagrex er een veertigtal mensen in voor een jaarlijkse productie van ongeveer 1.600.000 ton kalk van hoge kwaliteit. De aard van het ontgonnen gesteente is dolomietkalksteen en wordt onder andere toegepast voor zand, steenslag, funderingsmengsel, breuksteen, grondverbeteraar, stortklaar beton en geprefabriceerd beton.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
13 juni 2015: Excursie naar Hagen Hohenlimburg
Met een grote groep zijn we naar Hagen-Hohenlimburg gegaan In het rijke verleden van Stichting Geo Oss hebben we vandaag opnieuw een hoogtepunt beleeft. Nog nooit was een opkomst voor een excursie zo groot als de excursie naar de Hohenlimburger Kalkwerke bij Hagen in Duitsland. Met maar liefst 42 personen zou het een geslaagde dag voor jong en oud worden. Stichting Geo Oss is onlangs een samenwerking aangegaan met Minerals Foundation, deze excursie was een mooie aangelegenheid om die samenwerking verder te ontplooien.

Iedereen reed met eigen vervoer naar de Hohenlimburger Kalkwerke om daar rond 10:00 te verzamelen. Bijna iedereen kwam mooi een half uur van te voren aan, waarbij een aantal mensen helaas onderweg geflitst zijn. Nadat we kennis hadden gemaakt met verschillende nieuwe gezichten en de excursieleiding van www.geotouring.de, mochten we met een tiental auto’s deels de groeve in rijden. Dit scheelde iedereen weer een lange klim.

Nadat iedereen zich klaar had gemaakt hebben we eerst een groepsfoto gemaakt met alle excursiedeelnemers. Daarna hebben we het laatste stuk naar boven te voet afgelegd. Boven aangekomen kregen we een korte instructie van de leiding, waarna we naar de eerste plek liepen waar vers materiaal lag.

Op zoek naar mineralen op de verse rotshopen Als eerste konden we in een grote puinhelling van hematietrotsen met veel calcietholtes gaan zoeken. Iedereen had dan ook vrij snel een stuk te pakken. Vooral de kinderen wisten niet wat ze moesten pakken, want er lag voor hun zo veel mooie stukken, dat ze deze nooit allemaal mee naar huis konden nemen.

Rond half 1 zijn we twee plateaus lager gaan zoeken. Hier zaten meer de fossielen. Een aantal leden van Minerals Foundation vonden al vrij snel kleine zwarte autigene kwartskristallen. Tevens werden er leuke fossielen geborgen.

Om 14:00 liepen de meeste mensen naar een plateau hoger om aldaar hun geluk te beproeven. Er werden een aantal grote rotsblokken kleiner gemaakt. Verder zaten er mooie holtes in de wanden, maar hier was het te gevaarlijk om echt te gaan zoeken. Het laatste uurtje hebben Kristian en ik nog een holte ontdekt bij een wand, waar we aan gewerkt hebben. Hier kwamen een paar kleine leuke handstukken uit, maar niet echt om over naar huis te schrijven.

Op zoek naar mineralen op de verse rotshopen Tegen 15:45 was het wel weer welletjes, hebben we onze spullen gepakt en zijn de meeste met zware bepakking terug naar de auto’s gelopen. Gelukkig mocht er een busje helemaal de groeve in rijden, zodat een aantal grote rotsblokken niet mee getild hoefden te worden. Beneden bij de verwerkingscentrale hebben we allemaal afscheid van elkaar genomen en is ieder zijn eigen weg naar huis gegaan. Een aantal leden van Minerals Foundation hebben een restaurantje gepakt in Duitsland en een aantal commissieleden van Stichting Geo Oss zijn nog gaan eten in Gennep. Hierbij werden alweer de plannen gesmeed voor een volgende excursie en dan naar Juchem.

Conclusie is dat het een geweldige dag was, met voor bijna iedereen mooie vondsten, veel geleerd en er zijn weer nieuwe contacten gemaakt.

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door Kim Janssen, Erwin Bras en Gerben Arts.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
24 mei 2015: Piesberg
Zondag 24 mei om 7.30 vertrekken we met een 5-tal GEO-leden richting Duitsland, naar Piesberg om daar Carboon fossielen te gaan zoeken.

Op zoek naar plantfossielen op de Piesberg Omstreeks 9.30 komen we in Piesberg aan, helaas heeft de navigatie ons naar de verkeerde straat gestuurd, niet alleen ons, want ook onze gast uit Noord-Holland staat hier te wachten. Een telefoontje met onze gids Angelika Leipner biedt uitkomst, zodat we onze auto’s om 10.00 bij de groeve kunnen parkeren.

In 2012 hebben we voor de laatste keer onder begeleiding van Mw. Angelika Leipner een bezoekje gebracht aan de steengroeve Piesberg nabij Osnabrück. Angelika is conservator van het Natur und Umwelt Museum am Schölerberg uit Osnabrück, die deze groeve op haar duimpje kent.

Een korte wandeltocht door bos brengt ons naar de groeve waar we uitleg krijgen van Angelika.

Ze laat zien dat erin het gebied vroeger mijnbouw (kolen) werd gepleegd. We zien ook daadwerkelijk overblijfselen van deze mijnbouw in de vorm van boomstammen die als stutten hebben gediend.

Vervolgens wordt uitgelegd welke fossielen te vinden zien, buiten plantafdrukken zijn er ook fragmenten van verschillen dier(tjes)en te vinden. Vleugelfragmenten van Libelles zijn daar een voorbeeld van.

Op zoek naar plantfossielen op de Piesberg


We dalen af naar het onderste niveau van de groeve, Flöz Zweibänke, waar volop plantenfossielen te vinden zijn. Eenieder vindt stukken met verschillende plantensoorten als fossiel: vooral zaadvarens en paardenstaarten.

Rond het middaguur gaan we naar het middelste niveau, Flöz Dreibänke, ook daar worden verschillende plantenfossielen gevonden, maar ook stenen met zeer kleine Pyrietkristallen. Hans Cremers vindt een stukje kwarts met Pyriet.

Op zoek naar plantfossielen op de Piesberg Als laatste vindplaats in de groeve gaan we naar het bovenste niveau, Flöz Johannesstein. Hier lijken de fossielen van een grijs/witte zilverglans te zijn voorzien.

Omstreeks 16.30 zijn we met leuke vondsten weer huiswaarts gekeerd waar enkele leden traditiegetrouw bij Murat’s Place in Berghem de dag afsloten.

Wilco van den Broek

Foto's zijn gemaakt door Wilco van den Broek.


Sinds het begin van de 16e eeuw tot het midden van de 19e eeuw werden er hier kolen gewonnen in de mijngangen, die heden ten dage nog steeds deels zichtbaar zijn. Tot 1868 werden de kolen tot 60 meter boven zeeniveau gewonnen, maar later ging men ook dieper. Vanwege de vele kloven en verstoringen door de uitbreiding van de mijngebieden hebben de mijngangen herhaaldelijk te lijden van massaal binnendringen van water. Doordat de kompels bang waren voor meer instroom van toekomstige water, vond er een maand lang staking plaats. Door een nieuw arbeidsreglement is de mijn in 1898 gesloten. Na de 2e wereldoorlog ontstond er een tekort aan steenkool, dit leidde tot een korte opleving van de mijnbouw tussen 1949 en 1951.

Op zoek naar plantfossielen op de Piesberg In de tweede helft van de 19e eeuw, werd er naast de steenkoolindustrie ook zandsteen op Piesberg gewonnen. Eerst werden het zandsteen verwerkt voor bestrating en waterbouwblokken, en later in de 20e eeuw ook tot grind voor wegen en spoor. Het resterende zand wordt verder verwerkt in een betoncentrale. Het oudere gedeelte van de groeve, het zuidelijke gedeelte van de Piesberg, werd vanaf 1976 gebruikt als de vuilsnisbelt van Osnabrück (gesloten sinds 2005). Daarna werd in het oostelijke gedeelte gewerkt richting het westen. Vandaag de dag wordt alleen het zandsteen op de Piesberg nog ontgonnen en tot grind en siersteen verwerkt. Door het delven van deze zandsteen in de groeve worden oude delen van de mijnbouw opnieuw blootgesteld.

De lagen op Piesberg bestaan uit krachtige, vaak conglomeratische zandsteenlagen, kleisteen en steenkoollagen. De steenkoollagen werden genoemd met lokale namen, zoals: Johannisstein, Zweibänke of Dreibänke.

De zandsteen wordt gekenmerkt door een hoge sterkte en dichtheid. Dit komt door een intense verkiezeling van korrel- tot korrelverbinding van de kwartskorrels.

Boven en onder de steenkoollagen zitten de kleisteenlagen. De bovenste lagen zijn de fossiele-rijke lagen. De onderste lagen bestaan meestal uit gemalen wortel.

De Piesberg staat vooral bekend onder verzamelaars om zijn plantaardige als dierlijke fossielen. Maar er kunnen in een paar gebieden van de steengroeve ook mineralen gevonden worden. De mineralen zijn schaars aanwezig maar kunnen wel heel mooi zijn.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
16 mei 2015: grindgroeve Limburg (afgelast)
Helaas kon de excursie naar een grindgroeve in Brabant of Limburg niet doorgaan, omdat het niet mogelijk bleek om bij de bij ons bekende grindgroeves de benodigde toestemming te verkrijgen.

Een veel voorkomend gezicht in een zand en grindgroeve De Maas ontspringt in Frankrijk en stroomt daarna nog door België en Nederland. In Nederland is de Maas de zuidelijkste van de grote rivieren en mondt ze in de Nederlandse rivierdelta uit in de Noordzee. Doordat ze voornamelijk door regenwater gevoed wordt kan het waterpeil sterk in hoogte veranderen. Door de miljoenen jaren heen heeft zoewel de maas als de rijn een steeds wisselend stroomgebied gehad. Hierdoor zijn er onder andere in Limburg veel gebieden waar zand en grind is afgezet. Tegenwoordig zijn deze gebieden zeer interessant om hier grind en zand te winnen.

Onder begeleiding van een ervaren agaten verzamelaar gaan we op zoek naar deze mooie stenen. En hopelijk wordt het niet te mooi weer, want agaten zijn in grindgroeves het beste te vinden als de stenen nat zijn.
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
4 april 2015: Excursie naar Winterswijk
Een Jeugdlid kan zijn geluk niet op in Winterswijk Op Zaterdag 4 april was het eindelijk zover. Dertien jongens en meisjes van de GEO Jeugd gingen onder begeleiding van hun ouders en 10 ervaren GEO Oss leden naar de Steengroeve Winterswijk.

De ochtend begon helaas triest met veel regen, hagel en natte sneeuw, waarbij de temperatuur niet hoger kwam dan twee graden Celsius. Later in de ochtend brak de zon door en werd het weer lekker aangenaam.

Vanaf 8.30 uur zouden we verzamelen bij de Berghplaets in Berghem of je had de mogelijkheid om op eigen gelegenheid naar Winterswijk af te reizen, zodat we gezamenlijk om 10.00 uur naar binnen konden gaan. Anderhalf uur duurde de reis naar Steengroeve Winterswijk, waarvan de laatste twintig kilometer door het prachtige Achterhoekse platteland. Een mooi landschap met authentieke boerderijen en bonte akkers. We kwamen langzaam in de stemming om er een mooie dag van te maken en te gaan zoeken naar fossielen, edelstenen en mineralen.

Allemaal op een rijtje aan het werk in Winterswijk Rond de klok van 10.00 uur was iedereen gearriveerd en konden we de auto parkeren op een naastgelegen grasveld, alleen bleek de grond nog zeer nat te zijn. De eerste auto kwam direct vast te zitten en werd uit de blubber geduwd door enkele sterke GEO-leden. Na dit spektakel werden alle spullen uitgeladen (kilo’s gereedschap) en niet te vergeten de nieuwe gele hesjes GEO OSS ROCKS aangedaan. Een mooi opvallend geel hesje, waardoor ieder lid van de GEO Oss herkenbaar was. Veiligheid voorop.

In eerste instantie moest iedereen het aanmeldingsformulier ingevuld inleveren bij de ingang van de groeve en werd gecontroleerd of je je ook daadwerkelijk had aangemeld. Gelukkig mocht iedereen naar binnen en na enkele minuten konden we beginnen aan de wandeling naar beneden, de steengroeve in. Daar waren we tenslotte voor gekomen.

Een van de vele gevonden pyrietknollen uit Winterswijk Beneden in de steengroeve werd eerst aan enkele andere mensen gevraagd of ze al wat hadden gevonden. Er waren al wat voetafdrukken gevonden van sauriërs, maar verder nog niets. De vondsten waren ook klein, waardoor we besloten om als groep achteraan in de groeve te gaan zoeken. Eerst zochten we in de midden laag naar fossielen, maar al snel werd de aandacht verlegt naar de bovenste laag van de groeve. Hard werken was het volgens de jongens en meisjes wel, maar hopelijk vinden we mooie fossielen en mineralen.

Verschillende volwassen leden van GEO Oss bekeken de groeve en zochten naar aanwijzingen waar mogelijk pyriet zou kunnen zitten. Gerben en Rob hadden al snel een aanwijzing gevonden dat er mogelijk pyriet te vinden was in het spoor waar de vrachtwagens overheen reden. Als snel werd de eerste bijtel in het gesteente gezet om de lagen gesteente één voor één uit te kappen. Na ongeveer een kwartier werd door Gerben het eerste pyriet bolletje gevonden (ongeveer 20 tot 50 cm onder de grond). Een luid gejuich volgde en een grote groep jeugdleden en volwassen gingen hun geluk beproeven op de vindplaats. Er werd steeds meer en meer pyriet gevonden, zodat iedereen wel met een mooi pyriet bolletje naar huis ging. Om ongeveer drie uur 's middags was iedereen moe, maar voldaan en werd de terugreis naar Oss ingezet.

Onder in de groeve werden ook nog kleine botjes en voetafdrukken van sauriërs gevonden op leisteen, zodat de dag voor alle kinderen die fossielen zochten ook succesvol was.

De excursie naar Winterswijk was voor de jongens en meisjes zeer geslaagd en is zeker voor herhaling vatbaar.

Lotte en Roel Janssen

Foto's zijn gemaakt door Wilco van den Broek, Gerben Arts, Ruben Fastenau en Peter Stokman.

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
10 januari 2015: Naturalis
Een van de topstukken van Naturalis is het skelet van een Mammoet Vandaag zijn we met een mooie groep op pad gegaan naar Naturalis Biodiversity Center te Leiden. Dit is een modern en leuk museum voor jong en oud om te bezoeken. Om 09:00 had iedereen zich verzameld bij de McDonald's te Heesch. Het was behoorlijk onstuimig weer met een flinke rit voor de boeg. Maar gelukkig kwamen we allemaal heelhuids aan in Leiden. Binnen waar we droog en warm arriveerden, stonden er al 2 gidsen ons op te wachten. Nadat iedereen zijn entree had betaald werd de groep in tweeën geplitst.

We kregen van de begeleiders een rondleiding langs de topstukken van Naturalis. Dit zijn onder andere het Camarasaurusskelet, Burgess Shale fossielen, Schedelkapje Javamens, Mammoetskelet, Stamboom, Japanse reuzenkrab, Reuzenpijlinktvis, Victorialelie, Grafiet, Stier Herman, Dodobotten, Plateosaurusl, Mega wereldbol, Stenen bliksemschicht, Amethyst, Stegosaurus en Aai de alpaca.

Een van de topstukken van Naturalis is het skelet van een MammoetNa een goed uur aandachtig te hebben geluisterd naar de verhalen van de gidsen konden we het museum op eigen houtje verkennen. Iedereen splitste zich op, waarbij de kinderen snel naar de doe en ontdek hoeken renden. Hierbij hadden de ouders natuurlijk ook even een rustmomentje of toch niet! Zelf hebben we het museum nog eens rustig verkent en dan zijn we met name wat langer stil blijven staan bij de mineralenhoek, maar natuurlijk ook even bij de fossielen. Ondertussen hebben we ook nog een broodje en drankje gepakt in het te dure restaurant.

Het is een super mooi museum die voor iedereen een bezoekje waard is. Jammer is wel dat bij veel mineralen de vindplaats onbekend is en dat bij de fossielen een zeer grote tijdspanne van tig miljoen jaar is geplaatst. En neem zelf je eten en drinken mee. Verder kunnen we niet wachten tot de T-rex naar Naturalis komt.

Nadat we het museum hadden verlaten hebben een aantal van ons ook nog een bezoekje gebracht aan het strand van Katwijk aan Zee. Even uitwaaien hebben we hier wel heel letterlijk genomen. Uiteindelijk is iedereen op eigen houtje naar huis gereden.

Gerben Arts

Foto's zijn gemaakt door Wilco van den Broek en Gerben Arts.

 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *